Jakże cenne w chwilach samotności, strachu i braku nadzei. Dziękuję Bogu, że na mojej drodze postawił wiele wspaniałych, dobrych, chrześcijańskich kobiet. Ich postawa oraz zaangażowanie w swoje pasje, rodziny, kościół wiele razy pozwalały przywrócić mi wiarę w dobro, w drugiego człowieka. Wczorajsza rozmowa z dzielną niewiastą, żoną, matką czwórki dzieci zaczęła się od błachego babskiego problemu typu waga i odchudzanie. Po czym rozmowa zakończyła się żalem z obu stron, że tak rzadko w naszych kościołach jest adorowany Pan Jezus w Najświętszym Sakramencie. Szczerze parę lat temu było to dla mnie męką obecnie napełnia mnie wiarą, pokojem,siłą. Cenię sobie bardzo czas w ciszy przed Najwyższym. W obecnym zabieganym świecie jest to luksus, zatrzymać się i spojrzeć na Swojego Ukochanego z miłością i radością.