W "Niedzieli" rozmowa z p. Barczentewiczem o NaProTechnology:

Miałem ten przywilej, aby np. towarzyszyć kilku rodzinom, u których rozpoznawano w czasie ciąży dziecko pozbawione kości pokrywy czaszki i z nierozwiniętym centralnym układem nerwowym. Kiedy proponowano im usunięcie tego dziecka, co jest zgodne z polskim prawem, oni podejmując świadomie decyzję o donoszeniu ciąży, byli na koniec bardzo wdzięczni za dar życia.

Pomagało to także nam, lekarzom i całemu personelowi szpitala, widzieć perspektywę życia wiecznego i sens, który wyraża się w cierpieniu, w krzyżu Jezusa Chrystusa i w Jego zmartwychwstaniu. Jest też wiele, wiele innych faktów, konkretnych interwencji Pana Boga, dzięki którym widzę, że warto żyć i warto robić to, co.

-------------

Bardzo trudno w polskiej rzeczywistości natrafić na lekarza, dla którego towarzyszenie rodzicom w tak trudnej ciąży - bo zakończonej śmiercią dziecka w trakcie jej trwania lub wkrótce po porodzie - będzie przywilejem. "Proponowane" rozwiązanie w dużej mierze jest narzucaniem wykorzystujacym zarówno nieświadomość matki jak i jej stan emocjonalny.

Dlatego tak ważne jest, aby na oddziałach ginekologiczno-położniczych pracowali sensowni kapłani, którzy będą potrafili wesprzeć dobrym słowem i modlitwą całą rodzinę. I nie tylko kapłani - ale też lekarze i położne.

O tym, jak trudnym doswiadczeniem jest ciaza, gdy czeka sie na narodziny polaczone ze smiercia, moga powiedziec tylko ci, ktorzy przez to przeszli.

Bloga Mamy Piotrusia (która czeka na przegrane narodziny):

http://tojatwoja.blox.pl/html