Z dzisiejszych czytań (wtorek, 26. tydzień w ciągu roku, św. Hieronima):

nie żyłbym jak płód poroniony, jak dziecię, co światła nie znało.

Pamiętam, jak ten fragment 'wymiatał' mnie z kościoła...

Czy Hiob widział poroniony płód? Taki z pierwszych tygodni? To tylko tkanki.- wmawia mi mój lekarz. A ja wiem, jak trudny i bolesny jest widok poronionego dziecka.

Czy poroniony płód żyje?

Wierzę, że moje dzieci - poronione płody, jak mówią niektórzy - żyją.

Czy ich życie przypomina sytuację Hioba?

Pewnie nie, przecież są w sercu Boga.

Jutro zaczyna się październik. Miesiąc pamięci dzieci zmarłych, także tych przed narodzeniem. Im nasza pamięć się należy. Nawet jeśli w świadomości wielu życie, prawdziwe życie, realne i namacalne zaczyna się od dnia narodzin.