To wezwanie świętego Pawła w kontekście przeżytych poronień było i jest dla mnie trudne. Nie potrafię i nie chcę podziękować za poronienia w moim życiu. Śmierć jest ostatecznym złem, które uderza w człowieka i nie potrafię powiedzieć, że to było dobro, nawet jeśli trudne, ale dobro. Czy w tych tragicznych doświadczeniach nie ma miejsce na podziękowanie? Jestem przekonana, że jest. Dobrem było wsparcie męża, dobrem była rozmowa z anestozjolgiem, który jako jedyny rozmawiał ze mną jak z człowiekiem a nie 'przypadkiem', dobrem było i jest znalezienie pomocy w Internecie... Ta lista powinna być dłuższa.

I dodatkowo linki i informacje:

www.niedziela.pl: Rodzice po poronieniu będą dziękować

2008-05-21

Za czas życia dzieci, które zmarły wskutek poronienia, za dzieci narodzone i czekające na narodziny oraz wsparcie lekarzy i psychologów będą dziękować 1 czerwca w Dzień Dziękczynienia członkowie Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu. Główne obchody Dnia Dziękczynienia odbędą się na Polach Wilanowskich, gdzie powstaje Centrum Opatrzności Bożej.

Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu informuje, że co roku ponad 40 tys. kobiet w Polsce traci dziecko w wyniku poronienia, a 2000 dzieci rodzi się martwych. „Ciąża i narodziny są niezwykłą podróżą, pełną tajemnic, nadziei i cudów. Onieśmiela nas i zadziwia, gdy czujemy potężną energię nowego życia i obserwujemy, jak powstaje nowa rodzina. Ale nie wszyscy w tej podróży trafiają na magiczny moment szczęśliwego porodu. Gdy dziecko umiera, wali się świat. Ból za utraconym dzieckiem i rozpacz są nie do wypowiedzenia” – informują członkowie stowarzyszenia.

Monika Nagórko ze Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu w rozmowie z KAI poinformowała, że podziękowania składane w formie modlitwy w Dzień Dziękczynienia obejmą „te dzieci, które były z nami przez pewien czas oraz za dzieci, które urodziły się po poronieniach, szczególnie po poronieniach wielokrotnych”. - Są kobiety, dla których droga do szczęśliwego macierzyństwa jest długa i bolesna. Po wielokrotnych stratach trudno jest się zdecydować na kolejną ciążę – wyjaśniła.

„Chcemy też podziękować za te dzieci, które czekają na swoje narodziny oraz modlić się o pokój serca dla matek na trudny czas porodu” – dodaje Monika Nagórko.

„Nie oszukujmy się, kolejna ciąża po poprzednich trudnych przejściach to nie tylko czas szczęścia i nadziei, ale także okres strachu o dziecko. Tak naprawdę, dopóki matka nie weźmie narodzonego dziecka na ręce, to nie osiągnie spokoju” – stwierdza członkini Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu.

Dziękczynienie obejmie także tych wszystkich, którzy pomagają rodzicom po stracie dziecka – lekarzom, położnym, kapelanom szpitalnym, psychologom, osobom wspierającym matki i ojców na forach internetowych.

We wtorek 3 czerwca o godz. 8 w kościele św. Marcina w Warszawie zostanie odprawiona Msza św. dziękczynna za dar życia dzieci - tych zmarłych i tych, którym było dane się urodzić, za dzieci poczęte o szczęśliwe narodziny dla nich, oraz za pomoc i wsparcie otrzymane po stracie. Mszy przewodniczyć będzie ks. Piotr Staniewicz.

Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu istnieje od listopada 2004 roku. Jego celem jest pomoc społeczna na rzecz osób, które doświadczyły poronienia, a także działania zmierzające do zwiększenia wrażliwości społeczeństwa na sytuację tych osób. Członkowie stowarzyszenia prowadzą konsultacje ze środowiskiem medycznym w celu poprawy sytuacji kobiet roniących i ich rodzin w środowisku szpitalnym i w kontaktach z personelem medycznym, starają się udzielać emocjonalnego wsparcia rodzicom po poronieniu i ich rodzinom. Prowadzą także działania informacyjne o poronieniu i jego skutkach w aspekcie medycznym, psychologicznym, społecznym i prawnym.

Stowarzyszenie prowadzi serwis internetowy www.poronienie.pl.

Dzień Dziękczynienia obchodzony będzie w każdą pierwszą niedzielę czerwca, w tym roku 1 czerwca. Idea Dnia, którego inicjatorem jest abp Kazimierz Nycz, związana jest z kontynuacją historycznej inicjatywy Sejmu Czteroletniego z 1792 roku, jaką była budowa Świątyni Opatrzności Bożej - wotum narodu polskiego dla Opatrzności Bożej za wolną Polskę, za papieża-Polaka i Prymasa Tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego. Uzasadniając powołanie Dnia Dziękczynienia w każdą pierwszą niedzielę czerwca, abp Nycz przypomniał, że większość pielgrzymek Jana Pawła II do Polski odbywała się właśnie w czerwcu.

O godz. 12 przed świątynią podczas uroczystej Mszy św. Prymas Polski kard. Józef Glemp i abp Kazimierz Nycz odmówią symboliczny Akt Dziękczynienia za Polskę z udziałem biskupów, duchowieństwa i warszawiaków. Jego istotą jest podziękowanie Opatrzności Bożej za wszystkie znaki troski za Polskę, za każdy dzień, człowieka i świat, który nas otacza.

W programie spotkania rodzinnego przewidziane są atrakcje dla najmłodszych, m.in. miasteczko zabawy i rekreacji oraz występy artystów polskich - Arki Noego, Raz Dwa Trzy, Maleo Reggae, Krzysztofa Krawczyka, 2 TM 2,3. O godz. 15 nastąpi "Przesyłka do nieba" - wypuszczenie baloników ze słowem "Dziękuję".

Oprac. na podstawie KAI

---------------------------------------------------------

Rodzice po poronieniu modlili się za swoje dzieci

2008-06-03

Za dzieci, które zmarły przed narodzeniem, dzieci urodzone po poronieniach i czekające na narodziny oraz za wsparcie współmałżonków, lekarzy i psychologów modlili się członkowie Stowarzyszenia Rodziców po Poronieniu podczas dzisiejszej Mszy św. w kościele św. Marcina na warszawskim Starym Mieście.

Mszy przewodniczył ks. Piotr Staniewicz. W homilii podkreślił, że inicjatywa Mszy św. dziękczynnej powstała z okazji ustanowienia Dnia Dziękczynienia, który po raz pierwszy obchodzony był w niedzielę 1 czerwca. Dlatego rodzice, którzy przeżyli stratę dziecka, zapragnęli dziękować Bogu za dar życia dzieci narodzonych. - Każde dziecko pojawiające się na świecie, noszone pod sercem matki, jest kochane miłością, która zdolna jest przemienić wszystko, jest silniejsza od śmierci".

Kaznodzieja przypomniał, że co roku w Polsce prawie 40 tys. kobiet traci dziecko w wyniku poronienia. Jak stwierdził, "poronienie jest cichą tragedią rodziców, wobec której inni w swej niewiedzy lub lęku często przechodzą bez słowa".

Ks. Staniewicz tłumaczył, że intymna więź, która rodzi się między rodzicami, nawet wtedy, gdy dziecka już na ziemi nie ma, może się realizować w innym wymiarze. - Współczesny świat być może podpowiada, że Bogu na nikim nie zależy, ale na Jego dłoniach wyryte są nasze imiona. Swoje życie oddał nie tylko za swoich przyjaciół, ale i nieprzyjaciół - argumentował.

"Każde życie, nawet to tak dramatycznie krótkie, ma swój sens i cel. Każde życie jest objęte zbawczą łaską Chrystusa" - dodał.

Ks. Staniewicz zacytował także wypowiedzi dwóch kobiet, które na internetowym forum www.poronienie.pl podzieliły się swoimi przeżyciami po stracie dziecka. - Ich słowa tłumaczą sens dzisiejszego dziękczynienia - powiedział.

"Dziękuję za każdy dzień z tych szesnastu tygodni, kiedy byłam z moją córką, która odeszła przedwcześnie. Dziękuję za każde słowo zrozumienia, które otrzymałam po stracie Inki - najpierw w konfesjonale, potem na forum. Dziękuję Bogu za poczucie, że nie jestem sama ze swoim cierpieniem, że On doskonale wie, co czuje rodzic po stracie dziecka" - napisała jedna z kobiet.

Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu istnieje od listopada 2004 roku. Jego celem jest pomoc społeczna na rzecz osób, które doświadczyły poronienia, a także działania zmierzające do zwiększenia wrażliwości społeczeństwa na sytuację tych osób. Członkowie stowarzyszenia prowadzą konsultacje ze środowiskiem medycznym w celu poprawy sytuacji kobiet roniących i ich rodzin w środowisku szpitalnym i w kontaktach z personelem medycznym. Starają się udzielać emocjonalnego wsparcia rodzicom po poronieniu i ich rodzinom. Prowadzą także działania informacyjne o poronieniu i jego skutkach w aspekcie medycznym, psychologicznym, społecznym i prawnym.

Stowarzyszenie prowadzi serwis internetowy www.poronienie.pl.

We współpracy z Polskim Towarzystwem Ginekologicznym zamieszczono na nim m.in. informacje o rodzajach poronień oraz listę badań niezbędnych do wykonania po poronieniu. Stworzyli także "Dekalog osieroconych rodziców" dla małżeństw w żałobie. Ponadto wyjaśniają zagadnienie losu dzieci nieochrzczonych z perspektywy teologicznej, przytaczają modlitwy za dziecko zmarłe przed narodzeniem oraz informacje o roli kapłana w posłudze na rzecz rodziców, którzy doświadczyli straty dziecka.

Oprac. na podstawie KAI