Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobre słowo. (Prz 12, 25)

Chyba każdy z nas woli przebywać w towarzystwie ludzi, którzy akurat nie mają większych problemów. Razem się spotkać, pośmiać, porozmawiać, odpocząć... Gdy idziemy z wizytą albo gdy przypadkowo spotykamy kogoś, kto ma przygnębione serce, to wiemy, że nie będzie łatwo, że czasami nam się nie chce, że to jakiś obowiązek.

Na to nasze przymuszone chcenie lub wręcz niechcenie, trzeba samemu szukać lekarstwa. Jakichś wewnętrznych i głębszych motywacji do tego, aby być dobrym dla innych. Nawet jeśli ta dobroć kosztuje. A może zwłaszcza wtedy.

To, co można zrobić, to przynieść dobre słowo.

W sytuacji poronienia nieraz słyszę, ale co ja miałem powiedzieć? Nie wiemy, co mówić, jak się zachować. Przecież oni wiedzą, że i dla mnie to jest trudna sytuacja. - powie ktoś z boku. Problem polega na tym, że nie wiedzą. I jeśli dla 'towarzysza' trudno jest zmierzyć się z problemem niemożności znalezienia odpowienich słów pocieszenia, to osieroconym rodzicom o wiele trudniej jest zmagać się ze stratą dziecka.

Co jest dobrym słowem?

PRZYKRO MI.

MOŻESZ NA MNIE LICZYĆ.

NAWET NIE JESTEM W STANIE OGARNĄĆ TERAZ TWOJEGO CIERPIENIA.

BĘDĘ SIĘ ZA WAS MODLIŁ.

A czasami dobrym słowem jest wspólne milczenie, gdy łzy lecą, przytulenie, aby choć w małej części zdjąć z kogoś ogrom bólu.

Dobre słowa są plastrem miodu, słodyczą dla gardła, lekiem dla ciała. Prz 16, 24