Z dzisiejszej Ewangelii (poniedziałek, IV tydzień Wielkanocny):

Dobry pasterz daje życie swoje za owce.

I fragment starego żydowskiego midrasza:

Gdy Pan stworzył Mesjasza, zawarł z Nim wstrząsające przymierze.

"Pokolenia, które przyjdą - powiedził do Niego Pan - zgotują Ci smutny los. Będziesz dla nich jak owca prowadzona do rzeźni. Czy przyjmujesz ten los?"

A Mesjasz odpowiedział:

"Niechaj przez mnie cały Izrael będzie zbawiony. Niechaj przeze mnie wszyscy żyjący będą zbawieni. Niechaj przeze mnie wszyscy umarli będą zbawieni. Niechaj nawet ci, którzy narodzą się martwi, będą zbawieni. Niechaj będą zbawione nawet te istoty ludzkie, które Ty w myśli stworzyłeś, ale które się jeszcze nie narodziły. Z radością przyjmuję mój los."

I zawarte zostało wstrząsające przymierze.

[...] Czy nieznany autor midraszu świadom był tego, że tworząc w III wieku po Chrystusie wizerunek oczekiwanego przez Żydów Mesjasza, mającego dopiero w przyszłości się narodzić, stworzył Go na podobieństwo Jezusa z Nazarethu, który niegdyś narodził się w Bethlehem, a potem umarł śmiercią męczeńską na krzyżu?

/Roman Brandstaetter, Krąg Biblijny, PAX 1994/

Bóg Nieogarniony, Dobry Pasterz oddaje życie za wszystkie owce - nawet za te, o których my nie myślimy, nie pamiętamy, czy nie chcemy pamiętać.