1. Psalm responseryjny Niedzieli Zmartwychwstania:

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy.

2. Z rozmowy z ks. Krakowiakiem na temat przeżywania żałoby:

Należy też „przeformatować” odrobinę nasze święta, zwykle radosne, jak Boże Narodzenie czy Wielkanoc. Jest tam wiele ogromnych nadziei, ale jak wiadomo, osoba z takim poważnym zranieniem emocjonalnym może tej nadziei przyjąć tylko odrobinkę i jest bardzo ważne, żebyśmy tę odrobinkę umieli właściwie przekazać, żebyśmy się nie zniechęcili. W tej książce jest dużo mowy o tym, żeby się nie zniechęcać. W tym procesie jest często tak, że sygnały przekazywane przez osobę w żałobie są sprzeczne. Właśnie chodzi o to, żeby z jednej strony się zbyt łatwo nie rozgrzeszać, „że my już wszystko zrobiliśmy”, a z drugiej strony, żeby się nie zniechęcać i czasami, a właściwie zawsze – cierpliwie słuchać. Bo to jest tak naprawdę też książka o aktywnym słuchaniu o człowieku, który był najważniejszy i odszedł.

3. W tych dniach media doniosły o znalezieniu ciała 2.5 letniego chłopca, Krystiana, który utopił się w rzece. Oraz o znalezieniu ciała 27 letniego snowbordzisty, który zginął pod lawiną. Dla rodziców te święta to uczestnictwo nie tylko w radości paschalnej, ale jednocześnie w życiowym dramacie.

4. Przez trzy dni Triduum Paschalnego w Polsce blisko 400 kobiet straciło dziecko w wyniku poronienia.

Co to znaczy weselić się? Jak znajdować radość - tę paschalną - gdy w sercu żałoba? Czy można połączyć jedno z drugim? Można... Pod warunkiem, że nie sprowadzamy radości do szczerzenia zębów. Na to osoby po stracie nie stać.

Niech Zmartwychwstały Pan przynosi nadzieję wszystkim, którzy jej potrzebują.