GW rozpoczęła akcję społeczną "Umierać po ludzku". W wydaniu z Wielkiej Środy rozmowa z kapelanem szpitalnym , o. Stanisławem Wysockim, karmelitą, "Nie przyszedłem pana nawracać":

Poprosił, bym uścisnął mu dłoń. Siedzieliśmy w ciszy, a ja biłem się z myślami: Jak jesteś taki mądry po sześciu latach teologii, to pomóż człowiekowi umrzeć... On nie chce dialogu o cierpieniu i odkupieniu. Chce tylko, żebyś zwyczajnie, po ludzku trzymał go za rękę.

Szpitalny korytarz, poronienie. Ksiądz idzie od drzwi do drzwi i zadaje jedno pytanie: spowiedz? namaszczenie? Nikt nie chce skorzystać. Do nas nie podchodzi, bo... ? Może gdybym była 'normalną' pacjentką leżącą na sali, to by była okazja do rozmowy.

Drugie poronienie, tuż po zabiegu przychodzi ksiądz z Komunią, czy wszystkie zabiegi się udały? Pewnie chciał dobrze... tylko, że trafił jak kulą w płot. Nie, mój zabieg się nie udał.

Dzwonię do zaprzyjaźnionego księdza i mówię o kolejnej tragedii: anku, nie...

Spowiedź po poronieniach: najgorsze, że nie ochrzciłaś swoich dzieci.  Wymiękam.

Ktoś inny usłyszał, że ma się cieszyć, że to nie aborcja.

Przy kolejnej spowiedzi słyszę, że mam szukać punktów wspólnych z aborcją. Jak? skoro postawa serca sprawia, że w jednej i drugiej sytuacji trafiamy na przeciwne bieguny.

Jak jesteś taki mądry...