Jezus posyła uczniów „po dwóch”. Nie idziemy pojedynczo w życiu chrześcijańskim. Zawsze obok nas jest drugi człowiek, aby być wsparciem, przypomnieniem, że Jezus jest z nami w drodze. Obecność drugiego, idącego jak my w imię Pana, jest znakiem błogosławieństwa. Idą po dwóch, aby mogli dawać wiarygodne świadectwo o prawdziwości swoich słów, a także, aby być żywym uosobieniem ewangelii pokoju. Ci, którzy idą zgodnie, razem, po dwóch, nie mogliby iść i pełnić misję, nie będąc w pokoju między sobą.

 

 

Posłanie prawdy ma być głoszone bez względu na to, czy jest przyjmowane życzliwie, czy nie. Koniecznością jest nie poddawanie się emocjom przygnębienia, zniechęcenia. Nie należy interpretować tego, co się dzieje, wraz z głoszeniem słowa Bożego, wyłącznie „po ludzku”. Interpretacja „po Bożemu” umożliwia nie poddawanie się zwątpieniu, ani „nie upadanie na duchu”.