Szczęście to fajne uczucie, ale ilu z Nas może powiedzieć o sobie że jest osobą szczęśliwą. Czy to powód dzisiejszych czasów, czy może to nasza wina że nie jesteśmy szczęśliwi?? Ale pytanie zasadnicze co to wogóle jest szczęście i od czego zależy. Są ludzie którzy twierdzą że szczęście to wtedy gdy jesteśmy zadowoleni, bez trosk, bez problemów czyli ogólnie rzec biorąc istna idylla, po prostu raj na ziemii. Ja szczerze uważam że to jest naprawdę płytkie spojrzenie na szczęście, traktowanie Go jak cos idealnego, bez skazy. Bo jeśli by tak by było naprawdę to by wyszło na to że nikt nie mógłby być szczęśliwy. No bo kto z Nas zna osobę, która byłaby pozbawiona jakichkolwiek chorób, zmartwień, problemów, czy innych kłopotów. No bo po prostu nie ma takich ludzi, a ludzie szczęsliwi przecież istnieją pomimo tego że życie dostarcza Nam nie raz gorzkich cukierkiów :)  Więc uważam że szczęście to stan serca i ducha, w którym panuję pokój i miłość. Ludzie różnie odnajdują to szczęście i różne rzeczy dają Im to. Mi szczęście , a nawet pełnie szczęścia daję Bóg. No bo gdzie bym miał szukać pełnie pokoju i miłości jak  Tym gdzie jest wszelka pełnia. 

Szczęście to nie stan idealny, wspaniały. Szczęście to pełnia, czyli przyjmowanie wszystko z całym inwentarzem, bez wyjątków. I cieszyć się wszystkim co daję Nam opatrzność :) Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. No, ale każdy chcę być szczęśliwy więc warto się troche potrudzić. :)