Rozważania cz. VI

6. 2 grudzień 2011 Pt Spójrz z miłością na (Mnie) młodzież tu zgromadzoną,
 

 

            „Jesteśmy pokoleniem obrazkowym” – chyba to tylko hasło, nad którym nikt już nie czyni głębszej refleksji. Jak wiele w nim prawdy z pewnością wiedzą o tym specjaliści od PR-u i reklamy.

            W świecie, gdzie człowiek wydaje się ciągle otoczony ludźmi, brakuje spokojnego, w pewnej mierze intymnego, spojrzenia bliskiej osoby. Odzwyczajamy się od patrzenia drugiej osobie w oczy.

           

            Jezusowe spojrzenia z Ewangelii zawsze są jednak niezwykłe.

 

Z jednej strony Jezus ma utkwiony wzrok w niebo (Mt 14, 19: „spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom”), a z drugiej strony Jego spojrzenie na człowieka nie zatrzymuje się na tym co zewnętrzne, ale wnika głęboko w serce (np. Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu Łk 19, 5). Spojrzenie Jezusa towarzyszyło wielu cudom (np. Mk 3, 5; 7, 34). To właśnie na bogatego młodzieńca Jezus „spojrzał z miłością”. To miłosne spojrzenie ma jedną charakterystyczną cechę: pozwala Jezusowi stawiać wysokie wymagania, pozwala Jezusowi mówić Prawdę człowiekowi, od której zależy jego szczęście. Może właśnie dzięki temu głoszona przez Niego prawda nie narzuca się, ale pozostaję „tylko” propozycją. Jezusowe spojrzenie ma moc uwalniającą, jak w przypadku dziecka opętanego przez ducha. Prośba ojca tego dziecka wydaje się ukazywać tę prawdę: „Nauczycielu, spojrzyj proszę Cię, na mego syna” (Łk 9, 37 nn.).

 

Jak zatem wyjść naprzeciw współczesnemu światu z przesłaniem Ewangelii. Zdaje się o tym mówić Benedykt XVI w Orędziu na Wielki Post 2006 roku. Ukazuje on prawdziwą perspektywę rozwoju człowieka, która potrzebuje „spojrzenia na człowieka” na sposób Chrystusowy. Charakteryzuje się ono niemożnością „oddzielenia wychodzenia naprzeciw potrzebom materialnym i socjalnym ludzi od zaspokajania głębokich potrzeb serca”.

 

Jezu spójrz na mnie z miłością, bo tylko Ty widzisz moje serce w całej jego pełni. Potrzebuję Twego spojrzenia by się dokonał cud przemiany mojego serca, bym i ja mógł patrzeć na bliźnich tak jak Ty to czynisz.