Zakon Braci Mniejszych Kapucynów należy do wielkiej rodziny franciszkańskiej. Naszym założycielem jest św. Franciszek z Asyżu (1181-1226), który usłyszał głos Pana, klęcząc przed krzyżem San Damiano. Poszedł radykalnie za Mistrzem i oddał Mu cale swoje życie poprzez praktykowanie rad ewangelicznych: ubóstwa, posłuszeństwa i czystości. Wybierając taki sposób życia, św. Franciszek stał się bliskim ludziom najbiedniejszym, odrzuconym przez świat - stał się Bratem Mniejszym. Dał takie wskazówki swoim braciom: "Radzę zaś moim braciom w Panu Jezusie Chrystusie, upominam ich i zachęcam, aby idąc przez świat nie wszczynali kłótni ani nie spierali się słowami i nie sądzili innych. Ale niech będą cisi, spokojni i skromni, łagodni i pokorni, rozmawiając ze wszystkimi jak należy". W tan sposób przekazał swoim braciom misję Braci Mniejszych, aby nieśli wszystkim ludziom: POKÓJ I DOBRO! Także i dzisiaj powołuje wielu młodych do franciszkańskiej wspólnoty. 

Zakon założony przez św. Franciszka przechodził burzliwe koleje losu. Miały miejsce kolejne reformy Zakonu dzieląc wspólnotę na trzy gałęzie: Braci Konwentualnych, Bracia Mniejsi, Bracia Kapucyni. W roku 1525 brat Mateusz z Bascio i inni bracia postanowili wiernie naśladować św. Franciszka zakładając wspólnotę braci pustelników. Dzieci włoski, widząc braci w charakterystycznych habitach z dużymi kapturami, szybko nazwali ich "cappucini" czyli "kapturowcy". 

Tak powstała wspólnota Braci Mniejszych Kapucynów, w której bracia przez gorliwość i zapał, służbę ubogim i chorym, spowiednictwo i kaznodziejstwo osiągnęli szczyt świętości. Ojciec święty Jan Paweł II tak powiedział: "Mówią o was Kapucynach, że jesteście ubodzy, ale wy jesteście bogaci w świętych". Nasz Zakon szczyci się 10 świętymi i 25 błogosławionymi (w tym 6 Polaków). Wśród błogosławionych jest bardzo znany   stygmatyk włoski: bł. . Pio (1887-1968). 

Reforma kapucyńska w bardzo szybkim tempie się rozrastała i znajdowała wielu zwolenników. Już po 50 latach od czasów br. Mateusza z Bascio Zakon liczył 3500 braci. W ciągu swojej historii największą liczbę braci Zakon Kapucynów osiągnął a roku 1761 - ponad 34 tysiące. Dziś nasz zakon liczy ponad 11 tysięcy braci, którzy głoszą Dobra Nowinę naśladując św. Franciszka w 93 państwach całego świata. Kapucyni z Polski służą Kościołowi w krajach: Ukraina, Austria, Litwa, Białoruś, Bułgaria, RCA, Czad, Włochy, Łotwa, Szwecja i Gabon. 

W Polsce Kapucyni pojawili się dopiero w 1681, sprowadzeni przez króla Jana III Sobieskiego po "Wiedeńskiej Victorii". Zakon szybko wzrósł w polską rzeczywistość, a bracia w brązowych habitach stali się symbolem polskiego Kościoła w okresie rozbiorów. Wierność Bogu i Ojczyźnie opłacili więzieniem, zesłaniem, a także śmiercią. Widzimy Kapucynów w obrazach Matejki, czytamy o nich w utworach literackich jak np. "Ogniem i mieczem" Henryka Sienkiewicza. Brali udział w powstaniu Kościuszkowskim , Listopadowym i Styczniowym. Byli w legionach i obozach koncentracyjnych, w łagrach i na wygnaniu. Dziś w Polsce jest nas prawie 600 braci w dwóch prowincjach: Krakowska i Warszawska. Przyjmujemy każda pracę działalność, która od[powiada franciszkańskiemu sposobowi życia i jest potrzebna Kościołowi. Prowadzimy działalność duszpasterska w parafiach, służymy jako spowiednicy, kaznodzieje, katecheci, kapelani szpitalni i więzienni, misjonarze ludowi i rekolekcjoniści. Siłę i moc do pracy znajdujemy w modlitwie i kontemplacji Jezusa złożonego w żłobie i wywyższonego na krzyżu. Duchowość kapucyńską można określić jednym zdaniem: "Pomiędzy cela a miastem, pomiędzy cisza a hałasem ulicy".