W swoim życiu spotykam różnych ludzi. Spotykam mądrych wykształconych ludzi,

którzy mimo przeciwności wspinają się na góre zwaną SUKCES, po każdym upadku wstają i z nowym doświadczeniem idą dalej, pod prąd, oni nie zauważają potrzebujących. Przechodzą obok w "ciemnych okularach" które pomagają im, zatrzymanie się i rozpoczęcie przemyśleń nad życiem jest dla nich czymś nierealnym, a kiedy już zdobędą najwyższą góre dostrzegają że są samotni, mimo wielu ludzi z ktorymi przez lata prowadzili różne dyskusje, spotkania teraz nie maja komu powiedzieć jak źle się czują. Tacy ludzie bardzo często nie odnajdują własnego 'ja' a jeśli już to odnajdują je w późnej starości. Jest także drugi typ ludzi - oni zmagaja sie z życiem, ich góry może nie za wysokie ale jakże liczne : SZACUNEK, PRZYJAŹŃ, MIŁOŚĆ, ZROZUMIENIE..... można by tak wyliczać długo, to właśnie oni mimo obowiązków starają się utrzymywać jak najwiecej kontatków i to nie w sprawach biznesowych, lecz w sprawach prywatnych. Oni nie wstają sami z upadku oni mają przyjaciół, których pomoc jest niezbędna. A kiedy już odejdą wszyscy mają wiele wspomnień, nie boją sie patrzeć w przeszłość bo wiedzą, żę były to cudowne lata, które warto wspominać.

JAK BĘDZIE WYGLĄDAŁO MOJE I TWOJE ŻYCIE ZA KILKANASCIE LAT ?