jestesmy -niedopowiedzeni-..tam mysle...z czego to wynika?..chyba z braku wolnosci do i od siebie samego..tak mysle..czesto nazywamy to taktem..niechecia przed sprawieniem komus przykrosci...czesto bywa to sluszne--ale czesto..jest to strach i lek..przed odkryciem swojego ja..przed reakcja zwrotna...lub i  z lenistwa..niechec przed zaangazowaniem...czesto jestem niedopowiedziana..i nie z tych powodow co powyzej...bo nie umiem nazwac tego co czuje..bo czesto sama nie wiem co to jest..niedopowiedziany bo sam sobie nieznany...Szustak twierdzi diabel utrzymuje nas na najwyzszym stopniu..i uznajemy ze to jest ta prawda..a prawda jest o wiele nizej..o wiele glebiej..nie wchodzimy glebiej.

Niedopowiedziana jestemw  modlitwie..i nie przeszkadza mi to..ON wie wszystko,ja juz nie musze..moge tylko ufac ze On to rozjasni..rozswietli..wydobedzie.

Szlam sobie dzis po dziecko..odbior o 12stej ..wiec "aniol panski" zakonczylam szlamn sobie dalej..patrzylam na mijane auta..z rezygnacja;/..na mijanych ludzi..na chmury..wystawiajac twarz do slonca..i powiedzialam to na glos "Boze moj,kiedy przekrocze te linie?..kiedy to w sobie zerwe"..myslicie ze wiem co powiedzialam?..ze wiem o co dokladnie mi chodzi?..ze wiem co to za jakis zal sie ze mnie wydobyl?--nie mam zielonego pojecia...On wie...skoro pomogl i pozwolil mi to wydobyc na zewnatrz;)

jetstem wciaz niedomowiona..niedopowiedziana...wciaz zagadka dla siebie samej