W Tobie, Panie, ucieczka moja, niech wstydu nie zaznam na wieki Ps 71

 

Oburzam się na czyjąś zdradę, źle czuję się ze świadomością, że ktoś mnie zawiódł, zostawił, zdradził. Jednak, czy sama jestem wolna od niej? Przecież drobna nawet niewierność, przykre słowo, nieżyczliwe spojrzenie, brak uśmiechu może zranić. A każda rana zadana człowiekowi jest zdradą wobec jego miłości i zaufania. Ktoś na mnie liczył, ufał mi, był przekonany, że go wesprę, pomogę, a ja go zawiodłam...

Każdy grzech jest zdradą wobec bezinteresownej miłości Boga. To odwrócenie się od Niego, powiedzenie "nie znam Cię", pomimo codziennych deklaracji mojej wierności i oddania, pewności mojej miłości.

Dwie zdrady. Jezus wie o nich i nie przestaje kochać... Do końca zabiega o człowieka, chce go ratować... Mnie również wybacza każdą zdradę, każde zaparcie się Jego i nadal pozwala się ranić... Taki jest mój BÓG...