Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić Łk 18

 

Wiem, że modlitwa wspólnotowa ma swoją wartość. Na początku tego Wielkiego Postu zauważyłam jednak, że podczas nabożeństw pasyjnych nie umiem się skupić, nie wsłuchuję się w słowa rozważań, nie zastanawiam się nad tekstem, gdy go śpiewanym wraz z innymi. Dlatego spróbowałam wybrać ciszę. W piątki podążam sama Drogą Krzyżową w jednej z parafii w moim mieście, Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym odprawiam w zaciszu mojego domu...

I wciąż stawiam sobie pytanie, czyjej postawy w mojej modlitwie jest więcej? Faryzeusza, czy celnika? Dlaczego tak trudno skupić mi się we wspólnocie? Zbytnio skupiam się na sobie, a to znaczyłoby, że jednak więcej we mnie modlitwy faryzeusza...
(sobota - 29 marca 2014)