Góra Błogosławieństw, tam Jezus wygłosił słowa, które dziś słyszeliśmy w Ewangelii. Podczas mojego pielgrzymowania właśnie w tym miejscu w szczególny sposób poczułam JEGO obecność. Msza z widokiem na Jezioro Galilejskie była niepowtarzalnym przeżyciem.

Gdy wczoraj wieczorem usłyszałam słowa orędzia kardynała K. Nycza, że "świętość jest drogą na górę Błogosławieństw",  zrobiło mi się w sercu cieplej i powróciło uczucie, które towarzyszyło mi na tejże górze.

Podczas czytania tejże Ewangelii na Mszy, uświadomiłam sobie, jak jeszcze mi do tego daleko.

 

   

   

    Błogosławieni ubodzy w duchu -
    a ja jeszcze tak często pragnę być
    zauważona, doceniona...

    Błogosławieni, którzy się smucą -
    a we mnie tak niewiele smutku z powodu
    mojego grzechu...

    Błogosławieni cisi - a ja wciąż chcę wokół
    siebie robić tyle szumu, tak trudno mi
    zrobić coś bezinteresownie...

    Błogosławieni, którzy łakną i pragną
    sprawiedliwości - a ja wymierzać chcę
    własną sprawiedliwość, za wszelką cenę
    chcę, by była ona po mojej stronie...

    Błogosławieni miłosierni -
    a we mnie tak mało miłosierdzia,
    choć tak bardzo oczekuję go od CIEBIE
    i drugiego człowieka....

    Błogosławieni czystego serca -
    a w moim sercu tak wiele podejrzliwości,
    nieżyczliwości...

    Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój -
    a ja wprowadzam w serca innych
    tak wiele niepokoju, zamętu...

    Błogosławieni, którzy cierpią
    prześladowanie dla sprawiedliwości -
    a mnie tak trudno, bez narzekania i buntu
    znieść najmniejsze niesprawiedliwe
    oskarżenie...

    Błogosławieni jesteście, gdy ludzie
    wam urągają i prześladują was, i gdy
    mówią kłamliwie wszystko złe na was
    z mego powodu - a ja wciąż zabiegając
    o dobre imię, o własną chwałę,
    zapieram się CIEBIE, PANIE....

   

 

 

A jednak ufność, że i ja mam szansę stać się błogosławioną wlała dziś we mnie niesamowity pokój i pewność, że kroczę we właściwym kierunku, choć jeszcze z ogromnym bagażem słabości...