Im człowiek ma mniej czasu, a mimo to nie szczędzi go dla Boga i drugiego człowieka, to doba potrafi mieć nawet 48 godzin… Czas dany jest człowiekowi, Bóg nie potrzebuje czasu. 

Czas ogranicza człowieka, ale zarazem wyznacza mu niezbędne granice. Z własnego doświadczenia wiem, że są dni, kiedy zadziwiam się, że tak wiele byłam w stanie zrobić, są też takie, niestety, gdy czas przecieka mi między palcami, a ja, jakbym stała w miejscu. Jednak CZAS jest wielkim darem.

I warto zatrzymać się w biegu, w tej gonitwie za czasem, by ‘pomarnować’ go wespół z Bogiem…