Życie jest jak gobelin. Na tym świecie widzimy tylko jego ściegi i nitki, ale na tamtym zobaczymy cały obraz, w jaki się układają…

Dokładnie. Ostatnio doświadczyłam takich przeżyć, których w nijak nie jestem w stanie zrozumieć. Pozostało mi ufać, że mają jakiś sens. I czekać, jaką BÓG da odpowiedź. Zawsze daje, choć czasem dopiero po długim czasie.

Dziś ksiądz przypomniał, że wszystko, co Bóg mi daje jest łaską. Wystarczy zaufać. Tylko czy takiemu niecierpliwemu człowiekowi, jak ja, wystarczy cierpliwości? Czy dam radę zaufać? Czy zechcę zrezygnować ze swojego scenariusza i oddać go w JEGO ręce?