Symboliczny wąż, o którym mówiła dzisiejsza Liturgia Słowa, stoi na górze Nebo. Gdzieś w jej okolicach to wydarzenie miało miejsce. Więcej o samej górze przy innej okazji, dziś tylko o wężu...

 

Wąż w Biblii jest symbolem szatana i grzechu, a tymczasem wąż na wysokim palu okazuje się dla Izraelitów znakiem zbawienia „kto spojrzy na węża, pozostanie przy życiu”. Dlaczego? Odpowiedź mamy w rozmowie Jezusa z Nikodemem. Faryzeusz i przychodzi do Jezusa nocą. Noc w ewangelii Jana jest symbolem dwóch rzeczywistości – grzechu i poszukiwania Boga. Można zatem rzec, że taki grzeszny, a zarazem szukający Boga Nikodem przyszedł do Jezusa na nocną rozmowę. Podczas niej padają te słowa odnoszące się do węża wywyższonego na pustyni „jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, aby wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne”. Potem pada to najpiękniejsze słowo w Ewangelii Jana „tak Bóg umiłował świat, że Syna swego nam dał, aby każdy, kto w Niego wierzy niż zginął, ale miał życie wieczne.”

O takiej miłości mówi Jezus do Nikodema. Ta Boża Miłość w rzeczywistości jest niesamowita. Z jednej strony nie możemy zrobić nic, żeby Bóg kochał nas bardziej, Bóg bowiem kocha nas najbardziej. Możemy się starać, dbać, wieść prawe, dobre życie, ale Bóg nie będzie nas kochał bardziej. I paradoksalnie nie możemy zrobić absolutnie nic, żeby Bóg kochał nas mniej. Możemy grzeszyć, oddalać się do Niego, ale to nie zmniejszy Jego miłości. Bóg z natury swojej jest miłością i nie potrafi istnieć inaczej jak kochając. Co najwyżej, jak mówi przez Jeremiasza „w ukryciu płakać będę nad waszą pychą.”  Jr 17,13. Bóg kocha nas bezwarunkowo.

To odkrycie musiało być czymś szokującym dla Nikodema. Był bowiem faryzeuszem. Faryzeusze byli bardzo mocno przywiązani do Prawa Starego Testamentu. Z Pięcioksięgu wypisali wszystkie przykazania tam zawarte, utworzyli listę 613 przykazań Bożych. Znali je na pamięć i co więcej, budowali mur wokół Prawa. Dziś się to nazywa Talmud. Mur wokół Prawa, znaczy, że każde z tych 613 przykazań obwarowywali jeszcze innymi przykazaniami. Tak, żeby mieć pewność, że żadnego z tych głównych nie naruszyli.

Uważali, że aby zachować miłość Boga trzeba przestrzegać 613 przykazań. To jedyny sposób, żeby Pan Bóg  kochał, jedyny sposób, żeby zasłużyć sobie na miłość Boga. I z tak nabitą głową przychodzi Nikodem do Jezusa. Już po kilku minutach Jezus mówi mu „tak Bóg umiłował świat…” jednym słowem - nie musisz robić nic, żeby Bóg cię kochał. Jeśli i ja uwierzę w to, że Jezus poszedł na krzyż i że umarł dla mojego zbawienia to wtedy na tę miłość mogę odpowiedzieć swoimi czynami. Ale nigdy nie jest tak, że robiąc dobre uczynki, zasłużę na miłość Boga.

Izraelici, którzy przychodzili do Jana Chrzciciela, zostawiali w rzece Jordan swoje grzechy.Jezus przyszedł tam bez grzechu i wziął na siebie te wszystkie zostawione tam. Stał się brudny, stał się przekleństwem, stał się grzechem. Wziął na siebie nasze grzechy, poszedł z nimi na krzyż, tak, jak ten wąż (symbol grzechu). Jezus z naszymi grzechami został przybity do krzyża. ale po trzech dniach zmartwychwstał. A te grzechy  tam na krzyżu zostały tak, jak ten wąż.

Tak należy interpretować ten symbol węża. Jezus przybił nasze grzechy, przybił szatana. To, co było naszym przeciwnikiem usunął z drogi przygwoździwszy do krzyża. Jezus za nas rzucił się szatanowi i szatan zrobił to, co do niego należy - przyszedł i zabił Jezusa. Jezus zmartwychwstał, natomiast nasze grzechy pozostały przybite do krzyża. Tak wielką ma Bóg miłość do nas.Tego Jezus uczył Nikodema, wskazując na  węża.
(na podstawie komentarza ks. prof. M. Rosika)