"święć się imię Twoje…"

W całej mentalności semitów słowo imię kojarzy się z istotą tego, co nazywamy. Imię określa bardzo często misję, kogoś, kto ma do spełnienia jakieś zadanie. Zdarza się na kartach Pisma, że Bóg zmienia komuś imię (np. Abram na Abraham – ojciec wielu narodów). Bóg wyznacza misję i jednocześnie zmienia imię. Jezus mówi: nie będziesz się nazywał Szymon, ale Skała (Piotr). Bo na tej Skale zbuduję mój Kościół.

Prośba ta jest prośbą o to, aby imię Boga było znane na całym świecie. Czczone i wielbione przez wszystkie narody. Żydzi byli bardzo mocno przekonani o świętości imienia Boga, dlatego nigdy nie wypowiadali go głośno. Do dzisiaj nie wypowiadają głośno imienia Bożego. Zamieniają je najczęściej albo na Adonai, albo na Ha-szem, które dosłownie po hebrajsku znaczy imię. Np. gdy czytają księgę Rodzaju, jej pierwsze zdanie czytają tak: „Na początku Ha-szem stworzył niebo i ziemię”.

Wobec Żydów nie wolno na głos wymieniać imienia Pana Boga, które jest dla nich tak bardzo święte. Istnieje też grupa Żydów, która świadomie nie mówi językiem hebrajskim, bo jest dla nich językiem świętym (ale o tym innym razem ;o))).
(na podstawie komentarza ks. prof. M. Rosika)

 

"Ojcze nasz" w języku polskim. Niestety oryginał jest w renowacji po tym, jak się wybrzuszył i popękał. Na razie można jedynie zobaczyć zamieszczoną w tym miejscu fotografię oryginału.