Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. „Mały Książę”

Taka myśl towarzyszyła mi podczas dzisiejszej Mszy św. Nie mam wątpliwości, że są ludzie, którzy się za mnie modlą. Jak wiele im zawdzięczam?

Czasem zastanawiam się skąd pojawia się we mnie siła, radość i pokój. Przecież tak często zawodzę i zawalam, swoimi słabościami niszczę moją więź z Bogiem, z ludźmi. Mam świadomość, że w wielu rzeczach nie domagam, choć pycha podpowiada mi coś zupełnie innego. Stale popełniam błędy. Sporo spraw toczy się nie po mojej myśli. A jednak nie odczuwam, bym była nieszczęśliwa. Cieszę się życiem. Dlatego coraz bardziej jestem przekonana, że zawdzięczam to tym, którzy się za mnie modlą.

Dlatego dzisiejszego wieczoru chcę Ci, Boże za nich podziękować. I prosić, byś miał ich w swojej opiece. Amen.