nie wiedziałam, że prawda tak szybko się ujawni… tym bardziej to smutne, że doświadczone od tych, którzy deklarują swoje wielkie oddanie Bogu i miłość ku Niemu… tak, to tylko utwierdza mnie, jak puste mogą być słowa i jak wielka może być hipokryzja i zakłamanie…

Jak bardzo kreujemy siebie na kogoś, kim chcielibyśmy być, a niekoniecznie jesteśmy (ja na pewno też nie jestem od tej postawy wolna) ;)

Kiedyś bolałoby mnie bardziej…

Właśnie dziś pisałam o tym mój piątkowy komentarz. Doszłam do wniosku, że takie doświadczenia są i mnie potrzebne w życiu. Nie wprowadzają dziś smutku, ale ukazują smutną prawdę o człowieku, o mnie samej również...

Przypadek? Pewno nie, ale także dziś przypadły moim rozważaniom słowa: „Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska”  Rz 5,20b – to jednak rodzi nadzieję.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

POMÓŻ mi PANIE z miłością patrzeć na innych ludzi,

zwłaszcza wtedy, gdy swoim egoizmem ranią,

POMÓŻ mi także zauważać swój własny egoizm...