MOJA POEZJA - dalszy ciąg...

CHRYSTUSOWY WIENIEC

 JAKI MY WIENIEC MAMY DLA JEZUSA
Z PACHNĄCYCH RÓŻ? CZY Z CIERNI? GRZECHAMI PRZEPLATANY?
KAŻDY GRZECH NIECH NASZE SUMIENIE WZRUSZA
BO WIJEMY DLA NIEGO WIENIEC KTÓRY ZADAJE RANY
UWIJMY ZATEM WIENIEC Z RÓŻ PACHNĄCYCH
Z DOBRYCH UCZYNKÓW PRZEPLATANY
KAŻDY DOBRY UCZYNEK UCIESZY JEZUSA
UKOI JEGO PRZENAJŚWIĘTSZE RANY
O JEZU MÓJ! JEZU KOCHANY!
UWIJĘ CI WIENIEC Z PACHNĄCYCH RÓŻ
KAŻDĄ RÓŻYCZKĄ NAKRYJĘ TWE RANY
ABY CI SMUTNO NIE BYŁO JUŻ

UPADKI ŻYCIA

 NAJGORZEJ JEST NIE ROBIĆ NIC
WTEDY W TYCH UPADKACH BĘDZIEMY GNIĆ
I JEŚLI NIE ZROBIMY PIERWSZEGO KROKU
DOCZEKAMY NAJGORSZEGO WYROKU
A PRZECIEŻ KAŻDY Z NAS UPADA
I NIE JEDNA NA DRODZE STAJE NAM ZAWADA
LECZ GDY O JEDEN STOPIEŃ SIĘ PODNIESIEMY
BARDZIEJ WOLNYMI SIĘ POCZUJEMY
A ŻE ZA SŁABI JESTEŚMY BY SOBIE Z TYM PORADZIĆ
PROŚMY DUCHA ŚWIĘTEGO ABY NAS PROWADZIŁ
BO ON ZAWSZE DAJE DOBRE NATCHNIENIA
WIEC ICH SŁUCHAJMY I ZACZNIJMY SIĘ ZMIENIAĆ
BO PRZYZNAJ PRZYJACIELU KOCHANY
ŻE ROZUM DLATEGO JEST NAM DANY
BYŚMY UMIELI ODRÓŻNIĆ DOBRO OD ZŁA
BYŚMY NIGDY NIE SIĘGNĘLI SAMEGO DNA

Leonarda M.