SZATAŃSKIE POKUSY

W czasie Postu diabeł się wścieka, wtedy działa mocniej, jak w czasie kuszenia Jezusa. Pokusy w

zasadzie te same. Może tylko słowami innymi, bardziej współczesnymi wyrażone, bardziej subtelne i

politycznie poprawne. Mieć. Mieć nie tylko chleb i coś do chleba, mieć więcej i więcej. Chleba i igrzysk.

Zaspokoić pragnienie ciała, pragnienie posiadania. Słowo, które pochodzi z ust Bożych nie jest ważne.

Przejmować się słowem Bożym w czasie twardej konkurencji, walki o byt lepszy, troski o ciało, et cetera?

Przy odrobinie sprytu człowiek sam może kamienie w chleb zamienić. Zamienia. Zamienia kosztem

drugiego człowieka, który na chleb ciężko pracuje, zamienia dzięki układom, znajomościom i kłamstwom.

Szatan jest ojcem kłamstwa. Wystawiać na próbę Pana Boga. Pokusa druga. Przeciwnik Boga i ludzi

Pismem Świętym się posługuje. Udowodnij, że jesteś Synem Bożym; dziś - udowodnij, że Bóg istnieje.

„Mędrca szkiełko i oko”. Szkiełko i oko zawodzi. Historia nauki jest tego dowodem. Słowo Boże trwa, jak

echo brzmi przez wieki i pokolenia. Kiedyś szatan przejechał się na swojej pokusie, kiedyś i dziś ludzie

niektórzy się na niej przejechali. Nie wystawiaj na próbę Pana Boga swego, nie warto. Wiem, bo

spowiadam. Władza. Pokusa trzecia. Przepych królestw odpłynął. Władcy odeszli w zapomnienie, tylko

czasem są wywoływani na strapienie uczniów w czasie lekcji historii. „Heban”, książka Kapuścińskiego.

Robi wrażenie. Kacykowie, królowie, dyktatorzy państw afrykańskich. Jacy to byli mali ludzie z wielkimi

kontami zamordowanych na sumieniu. Tylko tam? Nie. Diabelska siła tkwiła w totalitaryzmach. Tylko

ktoś, kto „pokłonił” się szatanowi mógł wymyślić łagry i obozy zagłady za władzę, za odrobinę władzy. W

tą biblijną i ludzką historię są wpisane losy każdego z nas. Od pokus nie będziemy wolni. Możemy tylko

powiedzieć: „Idź precz szatanie”.

o.Jeremiasz