Dobrze jest coś wiedzieć. Ale nie chodzi o to, żeby wiedzieć, ale o to, żeby tym żyć. Dziś mnie strzeliło posłuszeństwo...

Posłuszeństwo w Kościele ma bardzo wyraźne obwarowanie. Nie może zobowiązywać do zła. Dlatego mówi się czasem, że posłuszeństwo nie może być przed sumieniem.

Wezwanie do posłuszeństwa jest wezwaniem do uległości woli, poddanej woli przełożonego. Świadomej, dobrowolnej, wybranej i potwierdzanej życiem. Nawet wtedy, gdy mamy przekonanie, że ten się myli, o ile nie nakazuje zła. Posłuszeństwo nakazuje rozmawiać, zgłaszać zastrzeżenia, przekonywać, ale nie buntować się.

Do przemyślenia.

Bo jeśli Pan nie wybuduje domu na próżno trudzą się ci, którzy go wznoszą...