Spotkanie z Bogiem zaczyna się dziś, nie kiedyś-tam.

Śmierć nie jest żadną cezurą, nie ma cezury. Życie się zmienia, ale nie kończy.  Miłość się wypełnia (przepełnia, przelewa brzegami naczyń, którymi jesteśmy). Wierzę, że tam także będzie się rozwijać, nie wyobrażam sobie stagnacji w miłości. Zawsze można kochać bardziej.

W śmierci nic się nie kończy i w sumie nic się nie zaczyna. To, co jest, osiągnie pełnię, bo wówczas poznamy Go takim, jakim jest. Zobaczymy wyraźnie, nie przez zasłonę...