Miłujcie

dodane 2010-01-03 13:49

Tych, których nie lubicie.

Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie?

Czyż i poganie tego nie czynią?

Komentarze (18)

jotka | 04.01.2010

Tzn. - po przemyśleniu... Niechęć wydaje mi się wtórna. Do ukrytego/ przemilczanego/ nieprzeżytego gniewu, żalu, poczucia krzywdy, upokorzenia, urazy, zazdrości, wstydu, lęku, obrzydzenia jakimś zachowaniem, zgorszenia (w tym emocjonalnym sensie, nie właściwym)... Nie wiem, czego jeszcze. Znudzenia, irytacji... Nie wiem, czy to ostatnie już nie jest emocją złożoną... Trochę tak jak jest czerwony i żółty i są różne odcienie pomarańczowego. Niechęć byłaby właśnie takim mieszanym kolorem, złożonym z podstawowych. Potrafisz sobie wyobrazić niechęć izolowaną? Taką bez czegoś pod spodem? Abstrakcyjna "nie wiem, dlaczego" bywa - to prawda - ale podejrzewam raczej, że przyczyna jest zwyczajnie nierozpoznana...

salcia | 04.01.2010

np. niechęć wynikająca z nieszczerego, udawanego kontaktu (mam na myśli drugą stronę – bywa tak, że są na to dowody) niechęć z powodu rozmów, których nie rozumiem niechęć z powodu tego, że ktoś mnie poniża niechęć z powodu mojej nieśmiałości niechęć z powodu trudności otwarcia się w nowym środowisku niechęć przebywania z kimś, kto stale mnie poucza niechęć rozmowy z kimś, kto sprawił mi przykrość, etc każdy swoją wypowiedź opiera na własnym, jakże odmiennym, doświadczeniu kontaktu z bliźnim, na to nakłada się nasza słabość, u każdego inna, różne doświadczenia życiowe, a co najważniejsze – różne oczekiwania i wyobrażenia o sobie samym i drugim człowieku, dlatego myślę, że ta dyskusja niewiele wnosi... zamiast dyskutowania – bo dla mnie to jałowa dyskusja, takie dzielenie włosa na czworo – pozostanę przy modlitwie za tych, którzy w danej chwili wywołują we mnie negatywne uczucia: i te wywołane moją słabością, i te spowodowane słabością drugiego…. i nieważne, czy to uczucie nazwę żalem, gniewem, czy jak tam jeszcze… ale to, że czuję, że jest negatywne, i że staram się rozeznawać jego przyczynę, by poznać prawdę o sobie, nie o drugim człowieku…

eliczka | 04.01.2010

patrzę na to podobnie, jak Ty, jotko, co do tej niechęci - to faktycznie mało klarowne uczucie dla mnie ta rozmowa jest bardzo cenna - pozwala mi poznać lepiej drugiego człowieka, a myśląc nad tym, co chcę przekazać, konfrontuję się z tym, co nienazwane we mnie :) dlatego Ci, jotko, za tę rozmowę dziękuję :) i tak się zastanawiam, czemu we mnie nie ma niechęci (nielubienia) do innych ludzi? ja z reguły lubię ludzi (a z silnej niechęci do jednej osoby Pan Bóg mnie wyzwolił), z którymi się spotykam - jednych lubię jednak bardziej, a innych mniej, dużo tu zależy od ich zachowania i otwartości wobec mnie ale nie mogę powiedzieć, że tych, których lubię mniej, nie lubię - po prostu nie mogąc się z nimi porozumieć, nie umiejąc przebić się przez różne otoczki, w tym przez moją nieumiejętność rozmawiania, godzę się z tym, że nasze kontakty są ograniczone - staram się być uprzejma, wychodzić do nich z uśmiechem, ale "do tanga trzeba dwojga" i na to już nic nie poradzę :) gdy z ich strony jest gest "wyjścia ku" - który dostrzegę i zrozumiem ;) - wtedy i ja odpowiadam podobnym gestem tak sobie myślę, że to wielka zasługa genów po mojej mamie - ona też nie chowa urazy, stara się być wobec wszystkich otwarta, jest szczera i prostolinijna (czasem aż za bardzo :D) ale w tej całej pisaninie mam w pamięci Motto z mojego blogu o pysze i pokorze - dużo tego we mnie, oj dużo :)

jotka | 04.01.2010

Kurcze, ja w ogóle nie lubię słowa niechęć. Nie rozumiem tej emocji... Mogę powiedzieć, że do kogoś mam żal. Że komuś nie ufam. Że czuję się niepewnie. Mogę być nastawiona podejrzliwie do każdego słowa i kompletnie nie mieć ochoty na kontakt towarzyski, ale nie powiedziałabym że tego kogoś nie lubię czy czuję niechęć. Ani jedno ani drugie. Najśmieszniejsze jest to, że nie powiedziałabym też, że tę osobę lubię. Choć może, jakoś? W tym momencie jest we mnie mniejszy sprzeciw niż poprzednio... Mogę nie mieć ochoty na żaden kontakt. Mogę reagować alergicznie na próbę nawiązania kontaktu na płaszczyźnie życzliwości, tylko dlatego, że mi się życzliwość kłóci z przeszłością. Teraz alergia mi minęła. Nie ufam. Nie chcę mieć kontaktu towaarzyskiego. Nie czuję niechęci i nie powiem, że nie lubię. Byłam wściekła, dotknięta ale to z "nie lubię" nie ma nic wspólnego. Kurcze, ostro i gwałtownie zakończone coś, co nazywałam przyjaźnią i co było bardzo ważne i sprawiło masę bólu. Nie mam ochoty na kontakt, coś we mnie umarło, ale też przeciw niemu (kontaktowi) nie będę protestować. Już nie boli. Nie lubię? Nie lubiłam? Nie, nie ta skala. W jakiś sposób tamto "lubię" nie minęło. Mimo tego, co się stało. Człowiek zawsze pozostanie dla mnie ważny. Może to głupio zabrzmi przy braku chęci do kontaktu, ale w sytuacji trudnej nadal może na mnie liczyć. Nie wygryzę z siebie kogoś, kto był ważny. Wychodzi mi, że "nie lubię" świadczy o trudnościach w kontakcie, w niezbyt wielkiej skali, o rozbieżnościach między mną a kimś, których nie mam ochoty wyjaśniać i pokonywać albo nie wierzę, że da się pokonać. Czasem to doświadczenie... Nie lubię świadczy chyba, że sobie z relacją nie radzę. Fajnie. Wychodzi mi, że 'nie lubię" jest wynikiem mojej bezradności i spowodowanej nią irytacji w kontakcie. Śmieszne rzeczy wychodzą z takiego zastanawiania się :-) Ale z czymś takim już można sporo zrobić, dzięki :-) Co najmniej dwie rzeczy: przestać się wściekać na bezradność albo spróbować jakoś się porozumieć :-)

nd	pn	wt	śr	cz	pt	sb
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
1	2	3	4	5	6	7

Dzień jak co dzień

Miłujcie

Listopad 2024

Dzisiaj: 22.11.2024

Ostatnio dodane

15.05.2019
Słowa już nie wystarczą
Joanna M. Kociszewska

Jeśli mamy przetrwać jako wspólnota, musimy rozmawiać także o tym, co boli. Na każdym poziomie.

03.10.2018
Kościelne nauczanie i stereotypy
Joanna M. Kociszewska

Odfiltrowanie z katolickiego nauczania tego, co jest naleciałością kulturową wydaje mi się bardzo pilną potrzebą.

02.04.2018
Zwycięzca i zwyciężony
Joanna M. Kociszewska

Zwracanie uwagi na szatana to jak bieg w maratonie z głową obróconą do tyłu, by zobaczyć jak daleko jest ten za mną. A co mnie to obchodzi? Ja mam biec. Interesuje mnie cel: Jezus Chrystus.

03.03.2018
Maryja. Kobieta. Wzór
Joanna M. Kociszewska

Wolałabym, by Kościół pokazywał Maryję taką, jaką ją pokazuje Pismo Święte: jako wzór wiary, nadziei, miłości. Powstrzymując się od ubierania jej we własny (osobisty mówiącego) ideał.

27.02.2018
Takiego papieża nie znamy
Joanna M. Kociszewska

Takiego papieża nie znamy. Człowieka wszechstronnie wykształconego, oczytanego, z dużą swobodą poruszającego się w tematach, o których mówi. Nie znamy też źródeł jego inspiracji.

16.02.2017
Po prostu, mógł
Joanna M. Kociszewska

Nie widzę powodu do zdziwienia. Bo nie widzę powodu do zwiększonego zaufania. Choć to może gorzej, niż mieć złudzenia i czuć zawód.

29.05.2015
Współczucie cudzym kosztem
Joanna M. Kociszewska

Krytykowanie tych turystów i odmowa przyjęcia imigrantów we własnym kraju to dowód nie tyle empatii co czystej żywej hipokryzji.

04.05.2015
Celne
Joanna M. Kociszewska

Zamożność nie ma znaczenia moralnego. Ale to, że komuś jest źle, ponieważ inni mają więcej, jest moralnie naganne. Problemem nie są nierówności, tylko to że nierówności prowadzą do nienawiści. \- ks. Jacek Stryczek

Strony

Kategorie

Linki

Feed RSS

nd	pn	wt	śr	cz	pt	sb
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
1	2	3	4	5	6	7

nd	pn	wt	śr	cz	pt	sb
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
1	2	3	4	5	6	7

nd	pn	wt	śr	cz	pt	sb
27	28	29	30	31	1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
1	2	3	4	5	6	7