Powiedz, czy kochasz Boga. Opowiedz o swojej miłości.

Wydaje się niemożliwe. Jedna z pierwszych myśli, to że gdyby zadać to pytanie Matce Teresie mówiła by o miłości Boga do ludzi. A o sobie, swojej odpowiedzi? Zapewne - bez słów - pokazałaby swój habit, krzyż na ścianie z napisem "Pragnę" i ludzi, którym poświęciła życie. Czy potrafiłaby o tym opowiedzieć?

A może jednak trzeba być na to przygotowanym? Może nie wystarczy życie, trzeba także słów?

Opowiedz o miłości...

Boże, dziękuję za czyjeś szczęście, poczucie bezpieczeństwa i bycia kochanym. Za to że mój brak sił, słabość i lenistwo tej ufności w miłość nie zabiły.

Boże, dziękuję za wyjazdy do szpitala, kiedy nie ma na to czasu. Uczą mnie, co znaczy być blisko drugiego człowieka.

Boże, dziękuję za Twojego Ducha, który wskazuje drogę miłości, choćby miała być męcząca, irytująca i wbrew schematom.

Dziękuję za te chwile, gdy dajesz mi uczucia. Ale przede wszystkim dziękuję za ufność wtedy, gdy na nic już nie mam siły, poza tym, by na Ciebie patrzeć.

I dziękuję za niedzielny poranek, czas ciszy...

To jest moja miłość dzisiaj.