Pierwsze wzmianki o Ratowie pochodzą z 1494 roku, nazwa ta oznacza „miejsce, które ratuje”. Zgodnie z tradycją bowiem w średniowieczu tę osadę założyli ocaleni z szalejącej w tych stronach zarazy.

Kult św. Antoniego istniał w Ratowie już pod koniec  XV stulecia.  Obecnie czczony  obraz  świętego  pochodzi  z  XVII wieku.   W styczniu 1868 r. fundacja klasztoru bernardynów w Ratowie uzyskała zgodę Stolicy Apostolskiej  oraz Generała Zakonu. 

W  1752 roku stanął tu murowany  zespół klasztorny, dziś unikatowy zabytek sztuki  sakralnej  zwanej „płonącym  rokokiem”, łączącej  style  późnego baroku i klasycyzmu.

W 2012 r.  ratowski kościół został  wyniesiony przez Biskupa Płockiego  Piotra Liberę  do rangi  sanktuarium diecezjalnego, a w 2013 r.
zostały  sprowadzone z bazyliki padewskiej Relikwie świętego.

Dziś, tak samo jak i przed wiekami, przybywają tu czciciele św. Antoniego,  by prosić lub dziękować Patronowi 
za wyproszone u Boga łaski. 

 

Więcej informacji www.sanktuarium-ratowo.pl