„A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus (do Świątyni), aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on (Symeon) wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. (Łk 2,27-34)”

 

*************

Jasiu: Myślę Janie, że człowiek szczery, prawdomówny i

        klarowny to trochę frajer.

   Jan: Czemu tak myślisz?

Jasiu: Bo wtedy trudno się ustawić w życiu. Przecież

        trzeba tak żyć, by nikomu nie podpaść i z każdym

         być w najlepszych relacjach.

   Jan: Myślę Jasiu że mieszasz dwie rzeczy – miłość do

          człowieka i bycie klarownym w życiu.

Jasiu: Troche wyluzuj, przecież tak się nie da – jeśli

          bedę czynił tak jak mówisz, to wielu poczują się

         dotknięci, że jestem jakby „lustrem” ich złych

         czynów, po co mają się przy mnie czuć tak, by

          wiedzieli, że źle czynią.

   Jan: A pomyślałeś o tych co by byli zbudowani Twoją

          postawą?

Jasiu: No nie….ale oni nie są na TOPie, a więc żadna

          atrakcyjność być świadectwem dla nich.

  Jan: Jednak Twoja postawa wiele mówi.

Jasiu:  Hmm..może i tak. Jeśli będę szlachetny,

         szczery, klarowny „upadną” Ci co uważają, że stoją

        wysoko – moje świadectwo powinno stawać się

        wyrzutem sumienia dla nich. A z drugiej strony

        będą Ci którzy powstaną – bo ich to zbuduje.

  Jan: Tak Jasiu – widzę, że dobrze zrozumiałeś co

         znaczy upadek i powstanie wielu.

Jasiu: Staram się.