Umocnij mnie, Panie, łaską Ducha Świętego. Daj mi siłę ugruntować się jako człowiek wewnętrzny i wyzwól moje serce od niepotrzebnych trosk i obaw, abym nie uległ pożądaniu rzeczy marnych lub ciemnych, leczy abym patrzył na wszystko jako na rzeczy znikome i pamiętał, że i ja wraz z nimi przeminę.

Albowiem pod słońcem nie ma nic trwałego; oto wszystko marność i pogoń za wiatrem. Jakże mądry jest ten, co tak myśli! Daj mi, o Panie, mądrość niebieską, bym się nauczył Ciebie nade wszystko kochać, w Tobie mieć upodobanie, a wszystkiemu innemu nadawać taką wartość, jaką posiada w Twojej mądrości.