Nie wiem. Co jest ważne a co nie? Czy w ogóle warto być? Ale jeszcze żyję... A może juz nie? Pytań nieskończoność... Żadnej odpowiedzi... Nadzieja? Na co? Nie wiem. Ale jestem i pragne być. Amen

 

Beznadzieja

Stan zawieszenia,życia i śmierci...

Rozumu i głupoty, nadzieji i rozpaczy...

Zmysły się plączą w pajęczynie czasu,

Który nie wiadomo...

Trwa czy juz przeminął?

Jeśli trwa,niech wygaśnie...

Jeśli minął niech powróci...

Nie beznazieją mininego czasu,

W nim juz mnie pogrzebano.

Chociaż sam nie wiem,

Co każe pisać mi te słowa.

Wiem że coś sie zaczyna i kończy,

Tylko jeszcze nie wiem co...

Jaki to stan ducha,dobry czy zły?

Pewnie jedno i drugie,

Wady i zalety ma.

Przychodzi i odchodzi,niszczy i buduje,

Zniszczone tak wiele,na popiół spalone.

I tylko ta iskierka została,

Która trwać nadzieją każe.

Dlatego jestem i pragnę być,

Beznadziejny?

Być może,jeśli to życie wzmocnić ma,

Niech ona sobie nadal trwa...