Jeszcze raz na temat świadka:

W celu wyraźnego zaznaczenia jedności sakramentów chrztu i bierzmowania świadkami bierzmowania powinni być rodzice chrzestni, o ile w dalszym ciągu są wierzącymi i praktykującymi katolikami. Tam gdzie nie jest to możliwe świadkiem może być osoba, która już przyjęła wszystkie sakramenty inicjacji chrześcijańskiej (czyli również bierzmowanie!), ukończyła 16. rok życia oraz jest wierzącym i praktykującym katolikiem (tu ważne: ma możliwość otrzymania rozgrzeszenia w sakramencie pokuty i przyjęcia Komunii Świętej, a nie mają takiej możliwości na przykład osoby żyjące ze sobą bez ślubu kościelnego). Warto zachować zwyczaj, że świadkiem bierzmowania jest osoba tej samej płci co kandydat. Wierzymy na SŁOWO – nie trzeba przedstawiać żadnego zaświadczenia. Świadkami nie mogą być naturalni rodzice bierzmowanego. Zadanie świadka bierzmowania nie ogranicza się do uczestnictwa i wypełnienia roli w liturgii bierzmowania, ale ma on przygotować kandydata do przyjęcia bierzmowania, a po przyjęciu tego sakramentu pomóc bierzmowanemu w wiernym wypełnianiu przyrzeczeń chrzcielnych, zgodnie z natchnieniami Ducha Świętego! W tym momencie nie trzeba jeszcze podawać nazwiska świadka. Szukajcie takich, którzy tę funkcję godnie i pięknie będą mogli pełnić.