Niesamowite, jak Jego chwała objawia się w codzienności, w Stworzeniu, w życiu. CI, którzy głoszą Jego Słowo, czynią cuda, ale nie swoją mocą, a wyłącznie Pana Boga. Są pokornymi narzędziami Jego łaski. Pokora potrzebna jest po to, żeby nie przeszkadzać w przepływie Bożej chwały.

Chwała Boża objawiała się też historii Izraela. (Mdr 44). Pan Bóg wybrał sobie ich, prostych ludzi, którzy robili to, co umieli. Żyli ze świadomością, że Pan Bóg ich wybrał, nie szukali dowartościowania nawet w modlitwie.  Wiedzieli i widzieli, jak Bóg ich kocha, jakie wielki dzieła czyni. Ja też jestem częścią tej chwały, chwały Pana Boga. Taka mała, jako narzędzie, żeby miłość Boża mogła wylewać się wszędzie, żeby mogła docierać tam, gdzie została zapomniana. „Posłani, by dać świadectwo” swojego życia, zawierzenia Bogu tego, co mamy, od prostych decyzji z wyborem telefonu do rozeznawania powołania.

„Jak można wątpić, że Jesteś?” Nic naszego nie pozostaje, bo Ty jesteś wszystkim, jesteś Przyczyną wszystkiego. I to, co wydaje się nam nasze, pochodzi od Ciebie. Przecież wytwory naszych rąk są Twoim udziałem, talenty, zdrowie, czy jakiekolwiek zasługi które mamy są Twoje.

Jesteś ogromną Miłością. Sprawiasz, że nie musimy szukać potwierdzenia swojej wartości w jakiejś rzeczy, czy osobie. Sprawiasz Swoją Miłością, że jesteśmy wolni. Twoja miłość daje mi dystans do otaczającego mnie świata i spraw. Odbiera mi lupę, którą przesadnie oglądam siebie. Pokazujesz mi, jaka jestem naprawdę, jaką mnie stworzyłeś. Już nie ja, a Ty Panie.