Ten artykuł dotyczy katolickich wierzeń dotyczących modlitwy. Naukową perspektywę i analizę danych empirycznych uzyskanych z badań nad modlitwą.

 

Nauki rzymskokatolickie na temat modlitwy zawarte są w Katechizmie, gdzie cytując św. Jana z Damaszku, modlitwa jest definiowana jako „... podniesienie umysłu i serca do Boga lub prośba o dobre rzeczy od Boga”. Święta Teresa z Lisieux opisuje modlitwę jako „... przypływ serca; jest to proste spojrzenie zwrócone w kierunku nieba, jest wołaniem o uznanie i miłość, obejmującym zarówno próbę, jak i radość”  Przez modlitwę uznaje się moc i dobroć Boga oraz własną potrzebę i zależność. Jest to zatem akt cnoty religijnej, sugerujący najgłębszą cześć dla Boga i przyzwyczajający osobę do szukania u niego wszystkiego. Modlitwa zakłada wiarę w Boga i nadzieję na Jego dobroć. Oboje, Bóg, do którego się modli, przenosi jednostkę na modlitwę.

Modlitwę można podzielić na typy wokalne i mentalne. Modlitwa wokalna jest wykonywana przy użyciu zatwierdzonych form słów, czytanych lub recytowanych; takich jak znak krzyża, Liturgia Godzin (Boskie Oficjum), Anioł Pański, łaska przed i po posiłkach itp. Modlitwa mentalna jest modlitwą, która jest wykonywana bez użycia słów ani formuł. Katolików zachęca się, aby wystrzegali się niedoceniania użyteczności lub konieczności modlitwy głosowej. Wspólne modlitwy wokalne obejmują Modlitwę Pańską (Ojcze nasz, Pater Noster), Zdrowaś Mario (Ave Maria, Angelic Salutation), Glory Be (Gloria Patri, Minor Doksologia) i Apostolskie Credo (Symbolum Apostolorum). Katolicy uważają modlitwę głosową za istotny element życia chrześcijańskiego. Modlitwa wokalna może być tak prosta i podnosząca na duchu, jak „Dziękuję, Boże, za ten piękny poranek” lub tak formalna, jak Msza Święta z okazji wyjątkowej okazji . Kiedy dwie lub więcej osób zbiera się, aby się modlić, ich modlitwa nazywa się modlitwą wspólnotową. Przykładami wspólnej modlitwy są Różaniec, modlitwy oddania, w tym nowenny i litanie, modlitwy w klasie i, co najważniejsze, Msza św.