Dni wciąż są takie same, a jednak się różnią. Zmiana we mnie zachodzi, moje człowieczeństwo otacza coraz lepsza otoczka, która jest taka piękna, jak jeziorko i piękna rzeczka. Ustrój mej duszy kwitnie, lecz muszę go pielęgnować. Chcę podążać tą drogą, która mnie zaprowadzi do piękna, tego naturalnego, a zarazem nie, wszystkiego, co związanego z ustrojem mej duszy, prawda? To jest najlepsze.