Często ogarnia mnie uczucie, które pozwala zastanowić się nad życiem, lub myślę sobie, że każdy powinien zdawać sobie sprawę, że może więcej. Na przykład ja. Jestem w stanie (być może) zmienić niektóre dziej. Ale muszę prosić o pomoc i kierowanie. Moja pielgrzymka ziemska powinna być przykładem dla wielu. Powinna być owocna. Zawierać wartości.

Najgorzej jest chcieć podobać się wszystkim. Zastanówmy się, dlaczego.

A co należy pomyśleć o tej sentencji? Czy ona jest wartościowa?

"Zwątpiwszy w miłość i cnotę, zostaje jeszcze rozpusta. Doskonale zastępuje miłość Sprowadza ciszę i daje nieśmiertelność"