Słowa Ewangelii według świętego Marka Mk 6,30-34 Po swojej pracy apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: „Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco”. Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu. Odpłynęli więc łodzią na miejsce pustynne osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich uprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać. Oto słowo Pańskie.

 

 

Pan Jezus ulitował się nad tłumem, który był jak owce bez pasterza.

I my często nie mamy pasterza; szukamy drogi, ale nie możemy jej znaleźć.

Dlatego Panie Jezu ulituj się i nad nami!

Pozwól nam odnaleźć drogę, która prowadzi do Ciebie.

Niech będzie jak w pieśni pt.: "Ty tylko mnie poprowadź":

 

"Poprowadź jak jego prowadzisz,

przez drogi najprostsze z możliwych

i pokaż mi jedną,

tę jedną z nich... (...)

 

Ty tylko mnie poprowadź,

Tobie powierzam mą drogę.

Ty tylko mnie poprowadź,

Panie mój..."