"... drzewo krzyża przynosi nie śmierć, lecz życie; nie mrok, ale światłość; nie wyrzuca z raju, lecz do niego wprowadza. Chrystus wstąpił na to drzewo jak na rydwan królewski, obalił diabła i jego moc śmiercionośną, i wyzwolił ludzkość z okrutnej niewoli.

Na tym drzewie Pan się ukazał jako najznakomitszy wojownik. Jego ręce, nogi i bok zostały zranione, lecz te rany stały się lekarstwem na rany grzechu, zadane naszej naturze przez przewrotnego węża.

Niegdyś drzewo przyniosło nam śmierć, teraz dzięki drzewu odzyskaliśmy życie; niegdyś przez drzewo byliśmy zwiedzeni, teraz na drzewie odtrąciliśmy starodawnego węża. Zaiste, nowa to i niesłychana zmiana: życie dane w miejsce śmierci, nieskazitelność zamiast skazitelności, chwała przyznana zamiast hańby."

 

Kazanie "Ku czci Krzyża św."