„Nie lękaj się (i nie myśl), że Bóg cię opuścił. Lękasz się, że się zagubiłaś, że straciłaś Boga, i pytasz mnie, gdzie On się znajduje! On jest w Tobie, a ty w Nim. Jesteś podobna do podróżnika, który zamknięty w kabinie statku, nie widzi ani statku, ani tego jak on płynie. Jest natomiast przerażony jego gwałtownymi ruchami, boi się, że statek zatonie i pójdzie na dno. I jakkolwiek nie widzi tego, że znajduje się na statku, i choć mu się zdaje, że stoi w miejscu – to powoli płynie i pokonuje wiele kilometrów drogi. Lęka się, że utonie, i wydaje mu się, że wkrótce to nastąpi. A statek unosi się na wodzie i trzęsie się dlatego, że pokonuje fale i płynie naprzód. Temu, który ubolewa, że stoi w miejscu i szuka statku, aby się ratować, trzeba odpowiedzieć: Jeśli tylko na chwilę wyjdziesz na zewnątrz, poza kabinę, zauważysz, że znajdujesz się na statku, który bardzo szybko płynie, a chwieje się tylko dlatego, że pokonuje wzburzone fale.Nie lękaj się, bo nie utoniesz, ani nie pytaj, gdzie jest Pan, gdyż On jest w tobie, w twoich ramionach; nie mów więc, że (przez te wzburzone fale) zostałaś go pozbawiona .”

 

Z listu do Małgorzaty Tresca