Potem ujrzałem:

a oto wielki tłum,

którego nie mógł nikt policzyć,

z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków,

stojący przed tronem i przed Barankiem.

Odziani są w białe szaty,

a w ręku ich palmy.

I głosem donośnym tak wołają:

"Zbawienie u Boga naszego, Zasiadającego na tronie

i u Baranka".

A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt,

i na oblicza swe padli przed tronem,

i pokłon oddali Bogu,  mówiąc:

"Amen.

Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen".

A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami:

"Ci przyodziani w białe szaty

kim są i skąd przybyli?"

I powiedziałem do niego:

"Panie, ty wiesz".

I rzekł do mnie:

"To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku

i opłukali swe szaty,

i w krwi Baranka je wybielili.

Dlatego są przed tronem Boga

i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy.

A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi.

Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć,

i nie porazi ich słońce ani żaden upał,

bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu,

i poprowadzi ich do źródeł wód życia:

i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu".

Apokalipsa św. Jana 7, 9-17