"Sprawiedliwy żyje naprawdę z wiary, gdyż ona zastępuje mu większość naturalnych zmysłów... Poprzez te zmysły dostrzega się jedynie mylące pozory, wiara natomiast ukazuje rzeczywistość... Oko widzi ubogiego, wiara - Jezusa; ucho słyszy zniewagi i napastliwości, wiara - intonuje pieśń: "cieszcie się i radujcie"...; zmysł dotyku powoduje, że czujemy uderzenia kamieniami, wiara nam mówi: "radujcie się, że uznano was godnymi doznania cierpień dla Imienia Jezusa"; smakiem odczuwamy kawałek niekwaszonego chleba, wiara nam mówi: "to Jezus - Zbawiciel"; zmysły lubują się w bogactwach i godnościach, wiara tego nie znosi: "każde wywyższenie jest obrzydliwością w oczach Bożych"... i "błogosławieni ubodzy"... wiara pochwala ubóstwo i poniżenie, którym Jezus się jakby płaszczem okrywał przez całe swe życie; zmysły ogarnia przerażenie w obliczu cierpienia, wiara je błogosławi jako dar Jezusowy, jako udział w Jego krzyżu, który zechciał nam dać do dźwigania. W ten sposób ten, który żyje wiarą, posiada duszę pełną nowych myśli, nowych upodobań, nowych ocen: są to nowe horyzonty, które się przed nim otwierają, wspaniałe horyzonty, pełne światła niebieskiego Bożej piękności... I tak człowiek ogarnięty nową prawdą, o której świat nie ma pojęcia, koniecznie rozpoczyna zupełnie nowe życie... Oby ten, który widzi światło, pojął jego wielką wartość, jako coś nieograniczonego, aby bezwzględnie przylgnął do niego całym sobą, aby szedł za nim i nie pozwolił się od niego niczym odwieść..."

bł. Karol de Foucauld (†1916)