"Mówiąc najjaśniej jak to możliwe, Józef jest człowiekiem milczenia i człowiekiem nocy: jego specjalnością jest przewodzenie nam w tym „przejściu od świątyni do Nazaretu”. Uczy nas sztuki jakby „wyjścia” z naszego świata psychiki. Uczy nas relatywizować nasze myśli, wyobrażenia, wspomnienia, przeróżne złudzenia, poprzez bardzo proste, małe praktyki, które nas przywodzą do prawdziwej rzeczywistości, do tego, co widzimy naprawdę, co słyszymy, czego dotykamy rękami i nogami. Uczy nas patrzenia, uczy robienia tego, co należy do nas, podobnie jak delikatnie przygotowywał Jezusa do Jego misji. Krótko mówiąc, Józef uczy nas panowania nad naszą psychiką, co jest niezwykle ważne.

Drugim etapem drogi wejścia do innego świata jest ciche zjednoczenie się z Panem, w Jego sercu: to jest główna zasada modlitwy kontemplacyjnej. Tu również Teresa i Bernadeta są zadziwiająco jednomyślne: Teresa mówi, by „ten, kto nie ma nauczyciela modlitwy udał się do chwalebnego Józefa…”; Bernadeta zaś uważa, że „gdy nie umiemy się modlić, należy prosić Świętego Józefa”. Józef był nauczycielem modlitwy w Świętej Rodzinie.

Trzecim etapem jest posłuszeństwo ciała: praca nóg i rąk. Nogi i ręce Jezusa były jakby kierowane przez Józefa, wypełniając w ten sposób starożytne proroctwo: gdy faraon odkrył wielkość Józefa Egipskiego, powiedział do niego: Ja jestem faraonem, ale bez twej zgody nikt nie ośmieli się podnieść ręki lub nogi w całym kraju egipskim (Rdz 41, 44). Już tamten Józef był nauczycielem od nóg i rąk w kraju najbardziej rozwiniętym na owe czasy!

--------------------------------------------

Tajemnica św. Józefa objawiona przez Maryję św. Teresie z Avila i św. Bernadecie z Lourdes

Ks. André Doze

(pogrubienie tekstu moje)