Napisany 10 październik 2010

“… Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie. Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia, ponieważ wydaje im się że nie są ich godne, albo że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem. Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki …”

— Paulo Coelho

Czy do końca życia trzeba być skazanym na te męki? Jeżeli ktoś już ma dość? Chce zaznać  radości,wiecznego pokoju w sercu? Sama nie potrafię ,Ty kieruj mym życiem Chryste, Ty mnie prowadź, czy mnie słyszysz??? Słyszysz??? Zrzuc ze mnie pajeczyne niemocy- uwolnij mnie…

Chce powrotu do Ciebie, zabierz wszystko ,co w nim przeszkadza…Przeciez trwam przy Tobie,znowu gdzies sie schowales? Chce powrotu- a moze to ja odeszlam od Ciebie  do swojego rozpamiétywania, smutku, zalu, braku przebaczenia? Chce znow odczuwac Twa obecnosc, nienawidzé tej pustki…

  http://www.youtube.com/watch?v=4JN3pWJtXeA

Komentarze (2) - Zamieszczono w kategorii Uncategorized