przez szczeliny płotu

choinka wyciąga swoje

ręce

 

woła mnie uśmiechem

 

"jestem piękna, zachwycam

gospodarza, ale cóż z tego?

tu ogrodzenie, a ja chcę do

ludzi..."

 

płacze i ciężką zwiesza głowę...

 

 

serce człowieka też za ogrodzeniem