"Pustka, jaka w nas jest, jest tak wielka, jak jej Stwórca. Nikt i nic innego nie będzie w stanie jej wypełnić" Ks. Pawlukiewicz

"Z wiarą jak z kolacją. Możesz wybrać szybkie żarcie w Mc Donald's i nawrzucać w siebie śmieci albo smaczną kanapkę, którą trzeba zrobić i trochę się natrudzić..." (tak prawie to było ;))

Nie chodzi mi tu o hejtowanie baru szybkiej obsługi, absolutnie, czasem też tam jem. Chodzi mi raczej o to, że często idę na łatwiznę. Tak jak dziś zjadłam z J. w Mc Donald's i nawrzucałam w siebie śmieci, tak w swoim życiu często wybieram śmieci zamiast Boga, który jest moim Chlebem.

Ostatnio zrodziło się we mnie ogromne pragnienie miłości. Szukałam tej miłości wszędzie, w każdym śmietniku, ale nie zajrzałam tam, gdzie ta Miłość będzie czysta i pachnąca, a modlę się do Niego każdego dnia. Każdego dnia przemknie mi o nim myśl, ale nie myślę o Bogu tak często, jak o drugim człowieku. A gdyby tak zamienić proporcje? O ileż bardziej czułabym się kochana? Tak. Bo mój brak poczucia miłości, bycia kochaną, wynika z tego, że to ja za mało kocham. Jednak chcę to zmieniać. Zamiast zapychać się śmieciami, tą pustkę przeznaczoną na Miłość, chcę Nim wypełnić.

Alleluja!!! Jezus żyje!!! :D