"Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami" (Jon 3,8b)

A my tak chętnie byśmy wskazywali innym z czego mają się nawracać. Trudno jest nam dostrzec własne grzechy i zło, które czynimy. Nawrócenie trzeba rozpocząć od siebie, zmienić swoje postępowanie. I nie ma co zwlekać z tym. 
Wszystkim ociągającym się z nawróceniem dedykuję ten wiersz (nie mojego autorstwa)

Nawróć się – mówi Pan
Nawróć się, bo nie wejdziesz do królestwa.
A ty ciągle zwlekasz,
Mówisz, że owszem, ale nie teraz,
Że później,
Że chcesz to zrobić dobrze.
I tak mijają dni i lata,
A ty ciągle zwlekasz.
Dlaczego?
Dlaczego nie chcesz wrócić?
Czyżbyś nie wierzył, że Bóg przebaczyć może?
Czyżbyś się łudził, że sama chęć wystarczy?
Wiem, że tak nie myślisz…
Więc pytam, dlaczego?
Słabość człowiecza?
Pycha żywota?
Powroty, które nic nie dały?
Jedno i drugie – mówisz,
Twierdzisz, że słaby jest człowiek…
Wiem o tym dobrze,
Ale wiem też, że zwlekać nie można, kiedy Bóg zaprasza,
Wezwanie jest łaską, którą stracić można.
Wezwanie jest jak słowo, które rzucone nie wraca.
I dlatego: nie zwlekaj i wróć, byś nie utracił królestwa.