"A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu" (Łk 2, 51b)

Każdy z nas pewnie także ma w swoim sercu miejsce gdzie przechowuje wspomnienia z własnego życia. Te dobre i te gorsze. Wspomnienia z dzieciństwa, lat młodości, szkoły, dawnych znajomych, kolegów. Sytuacje, o których najchętniej chciałoby się zapomnieć, a one uparcie wracają. 
Gdy tak patrzę we wspomnienia zachowane w moim sercu, to widzę, że o wiele więcej jest tam tych przykrych chwil, a znacznie mniej radosnych, szczęśliwych. Nie znaczy to, że nie było takich, po prostu te złe bardziej zapadają w pamięć. I czy one są wierne? Może nie do końca pamięta się szczegóły danej sytuacji, ale zniekształceniu może ulec przede wszystkim prawda. Może też tak być, że wiele z tych wpomnień nie są wspomnieniami , ale moimi przemyśleniami, wyobrażeniami a sytuacja wyglądała zupełnie inaczej.
Zbliża się koniec kolejnego roku kalendarzowego. W mediach od kilku dni trwa poszukiwanie najważniejszego wydarzenia mijającego roku. I tak naprawdę trudno mi wskazać takie wydarzenie w moim życiu. Ot, zwyczajny rok, bez większych zmian, uniesień, szare, codzienne życie.
Jak w Nazarecie, praca, modlitwa, rodzina....