Kapłanie i ofiarniku przy ołtarzach domowych,
W Bożych progach, w miejscach pracy i cierpienia -
Księże Jerzy, zwyczajny duszpasterzu i bracie!
Tyle razy zapraszałeś do modlitwy za Polskę,
Sam w modlitwie trwałeś powszedniej jak chleb
I błagałeś według przyakazania Mistrza z Galilei:
O zwycięstwo nad grzechem i zakłamaniem
Przez dobro, co jest miłością solidarną.
A gdy przyszła godzina twojej pasji,
Nie ukryłeś się za cudzymi plecami
I suknią duchowną, nietykalną.
Dałeś głowę za Ewangelię, dałeś serce,
Dzisiaj minęło pokolenie i rodzą się
Rodacy, co nie znają twojego głosu.
Gdy granice otwarte do drogi
I rozdarte granice człowieczeństwa,
Czas przypomnieć twoją prostą mowę,
Twoje świadectwo pokornej wiary sługi
Biskupom i kapłanom, ludziom władzy
I strażnikom publicznym, wychowawcom,
Robotnikom, pracodawcom i bankierom,
Bezrobotnym, bezdomnym, bezimiennym...
Księże Jerzy, orędowniku wierny za Polskę,
Zwołuj nas na Msze za Ojczyznę,
Bo potrzeba ofiarnej ofiary;
Bo znak Krzyża i księga Słowa,
Bez zmian najważniejsze;
Bo teraz jak kiedyś i zawsze
Świętych tej ziemi brakuje.
Wezwij i ty nad nami Ducha
Odnowiciela i Obrońcę,
I Ducha Prawdy. Amen.